وینگ چون یک شکل بسیار منحصر به فرد و علمی از هنرهای رزمی کونگ فو است و از کشور چین سرچشمه میگیرد. تخصص سیستم وینگچون مبارزه از راه نزدیک است و با استفاده از ضربات مشت سریع و محکم از طریق موضعهای چابک و کار پا برای پیشرفت سریع هماهنگ میشود.
وینگ چون کونگ فو، سبکی جنگی و واقعگرایانه
تاثیر این سبک جنگی با حملات کاملا هماهنگ با دفاع همزمان و بالعکس حاصل میشود. هنر رزمی وینگ چون (یونگ چون) به دلیل کارایی، شکل موثری از دفاع شخصی را ایجاد میکند. هنرجویان باید یاد بگیرند که مقدار صحیح انرژی یا نیرو را تحویل دهند، در حالی که استاد در صورت امکان آرامش خود را خوب به هنرجویان میآموزد تا به حفظ تمرکز و انرژی دست یابند.
سیستم وینگ چون از ضربات، رفت و برگشت، آرنج، ضربات کف دست، مشت، ضرب و شتم و تکنیکهای کنترل حریف به عنوان بخشی از تجهیرات جنگی خود استفاده میکند.
چی سائو یا دستان چسبان در وینگچون
در وینگچون بخشی به عنوان چی سائو یا دستان چسبان استفاده و آموزش داده میشود. این روش منحصر به فرد است و نوعی آموزش برای کمک به توسعه و به کارگیری تکنیکها و تئوریهایی است که شما در طول آموزش یاد میگیرید.
چی سائو میآموزد تا از یک بازتاب واکنشگرا همراه با یک موقعیت خوب، چگونگی غلبه بر قدرت مخالفان، استفاده صحیح از انرژی و استفاده از کمترین فاصله ممکن بین شما و حریف ایجاد کند.
همچنین به حساسیت یا واکنش نسبت به احساس، نه بینایی کمک خواهد کرد. علاوه بر این به هنرجویان کمک میکند تا نسبت به حرکت غیر قابل پیشبینی واکنش نشان دهند، زیرا مجموعهای از حرکات از پیش تعریف شده وجود ندارد.
ساختار و تئوری وینگچون
ساختار فیزیکی وینگچون، ساختاری مستحکم و مقاوم و بر اساس تئوری مثلث و شکل مثلثی طراحی شده است و تمام تکنیکها و تاکتیکهای وینگ چون در شکل هندسی و قوی مثلث اجرا میگردد.
ثبت ديدگاه